zaterdag 10 oktober 2009

Marcel Mariën

La muze du poête
Fotografie J.Weygaerts





Marcel Mariën, door sommigen het enfant terrible van de Belgische surrealisten genoemd, woonde in de rue Van Hasselt in Schaarbeek.
Regelmatig ging ik hem daar bezoeken, hij leefde er samen met zijn hond, (die hij Fox noemde ) tussen muren behangen met kunst.
Hij vertelde mij dat hij via Paul Eluard in contact kwam met Picasso.
In zijn atelier in de rue des Grands Augustins toonde Pablo aan Mariën, hoe hij met eenvoudige dingen zoals een zadel en een stuur van een fiets, de kop van een stier maakte.Readymades boeiden Mariën altijd; Marcel Duchamps en Picabia waren zijn voorbeelden.

Na de oorlogsjaren reist Mariën zowat de ganse wereld rond en tijdens de culturele revolutie verblijft hij in China.
Als Mariën in 1983 zijn memoires uitgeeft onder de titel " Le radeau de la memoire", zet hij de ganse internationale kunstwereld op stelten.
Het boek wordt een week uit de handel genomen , maar daarna weer vrijgegeven.
Marcel Mariën heeft een grote invloed gehad op mijn werk.
Ik leerde hem kennen als een zeer eenvoudig mens.
Hij begreep dat ik van hem wilde leren,
hij waardeerde mijn werk en drukte vooral op het feit
dat de inhoud belangrijker was dan de esthetiek.
Hij overleed op 19 sept 1993 te Brussel.
Met Mariën verloren we één van de markantste vertegenwoordigers van het Belgische surrealisme.
Voor mezelf betekende het verlies van een dierbare vriend.

Jacques Weygaerts

Geen opmerkingen:

Een reactie posten